"Life is too short"

"Buhay ay Masyadong Maikli"

Nang masilayan ko ang papasikat na sinag ni

Inang araw, muli akong nakaramdam ng

kapanatagan ng kalooban.
Sabay bulong sa’king sarili na mapalad pa rin ako.

 Kasabay ang pag-usal ng isang panalangin,

 hindi para sa sarili ko.

 Namataan ko ang ilang gusali sa

 di-kalayuan, ang buhangin, ang daanan ng mga

sasakyan, ang ilang damuhan at nang tumingala

ako sa kalangitan, isang matamis na ngiti ang

 muling sumilay sa’king mga labi. At sa isang

bahagi ng isip ko, muling gumitaw ang isang

katotohanan na lubos kong pinagpapasalamat

sa Poong Maykapal.

Buhay ako, malakas, malayo sa karamdaman,

 may mumunti mang suliranin ngunit nahahanapan

ko rin ng solusyon, may mapagmahal na mga

magulang at mga kapatid. May maayos na

 hanap-buhay at may tahanan na nasisilungan.

Mga bagay na labis kong pinagpapasalamat

sa Diyos. Dahil hindi lahat ng tao, may maayos

 na buhay at pamumuhay na masasabi kong

malaking biyayang natanggap ko sa Itaas.

Kaya lalo kong pahahalagahan at Iingatan ang

buhay na ipinahiram sa akin ng Diyos. Hindi man

ako kabilang sa may marangyang buhay o

 may mataas na posisyon sa trabaho at

kinaluluguran ng nakararami, kontento na ako

 sa anumang mayroon ako ngayon.

Higit sa lahat, natutunan ko na ring kalimutan

ang nakaraan at talikdan ng tuluyan ang mga

Mapapait na karanasan ko sa buhay. Upang

harapin ang kasalukuyan at ang hinaharap na

puno ng pag-asa at positibong pananaw at

prinsipyo sa buhay.

LIFE IS TOO SHORT…
 
Huwag nating hayaang makulong tayo sa

anino ng kahapon. Bagkus, pahalagahan natin

ang bawat araw na lilipas at gamitin natin sa

wasto at tama ang buhay na ipinahiram sa atin

ng POONG MAYKAPAL!

When I glimpse the nascent sun rays Mother,

 I again felt the comfort of mood.I whispered that

i'm still lucky with the drone of a prayer, not for

myself.But my loved ones and the people I know

 still there beside me any storm or hurricane

to come.

I spottedsome buildings in the distance,

the sand,the roadway, some lawn and when

 I looked up at the sky, a sweet smile shone

again from my lips. And a part of my mind,

re-emerged a fact that I am Thankful to our

God Almighty.

I live, loud, far from illness, with considerable

artistic problem but I also searchable solution,

 with loving parents and siblings. With proper

livelihood and home. Things to

whom I borrowed from God. Because

everyone there well and living life to say

I received great blessings Above.

So the more I appreciate and Pressure living

 God lent me. I do not even belong to a

luxurious life or a high position at work and

delight of the majority, I am satisfied with

what I have now.

More importantly, I've also learned to forget

the past and permanently waive the bitter

experiences of my life. To deal with the present

and the future full of hope and positive outlook

 on life and values.

 
LIFE IS TOO SHORT ...
 
We should not let us confine the shadows

of yesterday. Rather, we appreciate every

 day we pass and use accurate and correct

life lent to us by God Almighty!